Książka opowiada historię Florenta-Claude’a Labrouste’a. Ten 46-letni mężczyzna jest w stanie kryzysu osobistego i zawodowego. Bohater, w obliczu problemów ze zdrowiem psychicznym oraz życiem w społeczeństwie staje się symbolem zagubienia współczesnego człowieka. Książka ukazuje różnorodne aspekty życia Labrouste’a, od jego relacji z kobietami po trudności, jakie napotyka w swojej pracy. Jednym z kluczowych motywów książki jest krytyka współczesnego społeczeństwa, którego wartości coraz częściej opierają się na konsumpcjonizmie i powierzchownych relacjach międzyludzkich. Autor przedstawia obraz ponurej rzeczywistości, gdzie ludzie są samotnymi jednostkami, a ich życie sprowadza się do gonitwy za przyjemnościami, które ostatecznie prowadzą do wewnętrznej pustki. W książce przewijają się również wątki polityczne, ukazujące zawirowania w społeczeństwie francuskim oraz rosnące napięcia społeczno-polityczne. Styl pisania Houellebecq'a jest charakterystyczny i niejednokrotnie prowokacyjny. Wprowadza brutalne opisy rzeczywistości, przez co nie jest to lektura dla każdego.